در سال 1259 هجری مذاکراتپیوسته و نفس گیری درارزروم» مابین نمایندگاندولت های عثمانی، انگلیس و روس از یک طرف و میرزا تقی خان فراهانی آغاز گردید که چهارسال و نیم به طول انجامید. در این مذاکرات که با هدف تعیین خطوط مرزی ایران و عثمانیو پایان کشمکش ها و جنگ های طولانی دو کشور صورت پذیرفت، امیر کبیر با درایت بی نظیرو پشتکار فراوان حتی با فشارهای روز افزون دربار فاسد قاجار و هجوم اوباش به محل اقامتشو آسیب و مجروح شدن خود و همراهان ؛ میز مذاکره را رها نکرد تا جایی که رابرت کرزن»یکی از نمایندگان انگلیس در کمیسیون متشکله مذاکرات درباره آن بزرگوار می نویسد: این شخص از تمام نمایندگان عثمانی، انگلیس و روسیهکه در این وقت در ارزروم بودند قابل ملاحظه تر و ممتاز تر بود و با هیچ یک از آنهاقابل مقایسه نبود». سرانجام حضرت امیر با موفقیت ضمن تثبیت مرزهای غربی ایران در یکنبرد دیپلماتیک و پیچیده حاکمیت ایران بر خرمشهر را تثبیت و ضمن حفظ حق کشتیرانی درشط العرب مرزهای فعلی ایران و عراق را مشخص نمود. این تجربه امیر در زمان صدارتش نیزبه عنوان یک اصل مهم دنبال شد. به طوری که با تشکیل تیمی قدرتمند از حقوقدانان بینالمللی از طریق تأسیس سفارت خانه های ایران در دول اروپایی تلاش نمود تا اراضی جداشدهاز ایران در قرارداد گلستان و ترکمانچای را به ایران برگرداندکه اگر بر اثر دسیسه کثیف،عزل و شهید نمی شد موفقیت هایی را نیز کسب می نمود. بدون شک مذاکره و توانمندی در عرصه ارتباطات و اثربخشیحاصل از گفتگوی آزاد و بدون واسطه؛ قدرت بلامنازع را به عاملان آن می دهد که بر هیچدارنده عقل سلیمی پوشیده نیست.
یک ,نمود ,نمایندگان ,های ,امیر ,انگلیس ,ایران در ,را به ,ایران و ,انگلیس و ,در این
درباره این سایت